البته، ما همچنین باید در مورد بحران آب و هوا، ناامیدی از دموکراسی و شکاف در رفاه صحبت کنیم. با این حال، ما اراده تغییر را از طریق خلق و خوی روز قیامت یا پوپولیسم بیشتر ایجاد نمی‌کنیم، بلکه از طریق تصاویر هدف مشخص و مثبتی که راه‌هایی برای خروج از بحران‌های زمانه به ما ارائه می‌دهند.
با کمی فاصله تا سرفصل های منفی، ترس از آینده به سرعت در تصویر ظاهر می شود. ناپدید نمی شود، اما در چشم انداز قرار می گیرد و اراده خلاق خود یک تولد دوباره را تجربه می کند. یک ترفند ساده و شگفت آورتا دیوانه نشویم اگر به نفع همه نیست، حداقل برای خود یا خانواده و دوستانتان.
ما در زمانی زندگی می کنیم که با نوآوری های فنی مشخص می شود که پیچیده تر می شوند (مانند سیستم های هوش مصنوعی یا بلاک چین). چیزی که ما فاقد آن هستیم، یک دیدگاه متحد کننده از جامعه یا مأموریت است – حتی اگر فقط بر اساس کمترین مخرج مشترک باشد: زندگی مسالمت آمیز در این سیاره.
پس بیایید دوباره درباره آینده خوب بیشتر صحبت کنیم! اگر تورم زودتر از حد انتظار کاهش یابد چه؟ بالاخره اگر بحران آب و هوا را کنترل کنیم چه می شود؟ چه می شد اگر هوش مصنوعی فرصت های بیشتری را نسبت به خطرات به ارمغان می آورد؟
“بشریت محکوم به فنا است” – طبق یک مطالعه بین المللی، 56 درصد از 10000 پاسخ دهنده 16 تا 25 ساله با این بیانیه موافق بودند (منابع: دانشگاه باث، ZDF Today).
اول: نبوت خودساز
مطالعات متعددی مانند مطالعات دانشگاه باث وجود دارد که این ادعا را دارد. به طور متناقض، حداقل ما در غرب، به عنوان مثال به لطف بیمه سلامت، بازنشستگی یا سالمندی، وضعیت بهتری از همیشه داریم. همزمان اما تعداد بیماران روانی نیز در حال افزایش است به طور پیوسته در حال افزایش است – افسردگی و فرسودگی شغلی تنها چند نمونه هستند. تز من: ترس از آینده واقعی است، اما غیر ضروری است. بعداً به آن خواهیم رسید.
مطالعه حمام و سایر موارد مشابه آن تصاویری تلخ از سلامت روان جمعی ما ارائه می دهند. اما من یک تصویر دقیق تر می خواستم و بنابراین نظرسنجی خودم را در تابستان 2022 شروع کردم. از علوم اجتماعی می دانیم که طراحی نظرسنجی برای کیفیت نتایج چقدر حیاتی است. بنابراین من کاملاً صریح و به روشی کیفی پرسیدم: مردم از چه سؤالاتی می ترسند؟ و چطور بیایید از ترس آینده فرار کنیم? در این روند چیزهای شگفت انگیزی پیدا کردم.
- تعداد بسیار کمی از پاسخ دهندگان واقعاً مضطرب هستند، و اگر چنین هستند، تقریباً منحصراً در ارتباط با جامعه هستند.
- در جایی که پاسخ دهندگان بیشترین آزادی خلاقیت را دارند، به طور متوسط اعتماد به نفس بیشتری دارند: اکثریت افرادی که در نظرسنجی من شرکت کردند تا حدودی یا خیلی زیاد هستند. از وضعیت خصوصی و حرفه ای خود مطمئن هستند. این کمی خوشبینانه تر است.
- در نهایت، من سؤالاتی در مورد پیشنهادهای مشخص برای تغییر پرسیدم و ببینید: سیاست، جامعه و تجارت به یک اندازه مورد تقاضا هستند. پیشنهادهای ملموس، از جمله، معرفی رفاه عمومی یا اقتصاد دایره ای، استفاده بیشتر از هوش مصنوعیبرای جبران ضعف های انسانی و همچنین درآمد پایه بی قید و شرط.
مشارکت مهمان توسط Kai Gondlach
ترس از آینده از کجا می آید؟
مغز در تمایز بین اطلاعات شدید تهدید کننده زندگی و گزارش های موجود در اینترنت یا یک فیلم جنایی مشکل دارد. و نکته مهم این است که در این همه وحشت است. ما معتادان دوپامین هستیمکه همیشه تشنه محرک های جدید هستند. این مغز ما را مانند قند یا ارگاسم ارضا می کند. اما در دراز مدت اگر دیگر نتواند استراحت کند بیمار می شود.
کای گوندلاخ در رشته جامعه شناسی، سیاست/علوم اداری و آینده پژوهی تحصیل کرد. او یک نویسنده آزاد، سخنران کلیدی، میزبان پادکست و مدیر عامل لایپزیگ PROFORE Gesellschaft für Zukunft mbH، یک موسسه جوان برای تحقیقات آینده و مشاوره استراتژی است. او به عنوان یکی از اعضای آینده پژوهی دانشگاهی، در محیط یونسکو و باشگاه رم روی اجرای موضوعات مهم آینده کار می کند.
آیا ما محکوم به فنا هستیم؟
متاورس یکی از بزرگترین و بحث برانگیزترین ایده ها برای آینده در نظر گرفته می شود. در ویدیوی زیر توضیح می‌دهیم که Metaverse برای بازی به چه معناست:
چگونه به تصاویر مثبتی از آینده برسیم؟
در حال حاضر هیچ کمبودی برای ترس از آینده وجود ندارد: جنگ پوتین در اوکراین امنیت جهانی را تهدید می کند و قیمت برق، بنزین و مواد غذایی را در سراسر جهان افزایش می دهد. به سختی می توان از فاجعه آب و هوایی و همچنین همه گیری و شکاف های اجتماعی جلوگیری کرد. اما فقط به این دلیل که بسیاری از افراد در حال حاضر در آشفتگی هستند به این معنی نیست که آینده به طور خودکار تیره به نظر می رسد.
از آینده پژوهی تأثیر تأیید شده تصاویر مثبت از آینده را می دانیم. اما آخرین باری که تصاویر زیبایی از آینده را در اخبار دیدید کی بود؟ یادم نمیاد. بی دلیل نیست که عنوان منفی این پست را انتخاب کردم، زیرا همین است شش برابر بیشتر جلب توجه می کند به عنوان یک تیتر مثبت
دوم: فیلتر درام
اکنون به خوبی بررسی شده است که چگونه سیل اطلاعات در رسانه های کلاسیک و به اصطلاح اجتماعی بر مغز انسان غلبه می کند. به طور خلاصه، در حدود 300000 سال گذشته، متأسفانه مغز ما یاد نگرفته است که «فیلتر نمایشی» را که بنیاد گپ‌میندر آن را می‌گوید، خاموش کند.
اما چرا از آینده می ترسیم؟ و چرا بسیاری از مردم معتقدند که بسیاری از افراد دیگر از آینده می ترسند؟