شبکهی عصبی مصنوعی نیز همانند سیستم عصبی انسان، از طریق ارائهی مثال، تجربیات جدید را میآموزند، الگوها را شناسایی و آنها را دستهبندی میکند، در یک سیستم زیستی، یادگیری از طریق برقرار اتصالات سیناپسی بین اعصاب انجام میشود و در یک شبکهی عصبی مصنوعی این یادگیری از طریق گرهها (Node)های این شبکه و برقرار ارتباط بین آنها انجام میپذیرد. برخی هوش مصنوعی را به عنوان تهدیدی برای جامعهی جهانی تلقی میکنند، از نظر عدهای پیشرفت هوش مصنوعی میتواند باعث خودسر شدن آن و عدم فرمانبرداری از انسان شود، از آنجایی که هوش مصنوعی میتواند بیاموزد و تصمیمگیری کند و از طرفی خستگیناپذیر است شاید بتواند در آینده به یک نیروی افسار گسیخته تبدیل شده و دیگر از انسانها نیز فرمانبرداری نداشتهباشد. هرچند ما نمیتوانیم تعریف دقیقی از هوش (Intelligence) ارائه دهیم، اما در حقیقت میتوان تمام رفتارهای انسانی از سادهترین تا پیچیدهترین آنها را به هوش نسبت داد، برای درک بهتر این موضوع یک حشره را در نظر بگیرید، پیچیدهترین رفتارهای یک حشره نیز نوع فرایند غریزی بوده و نمیتوان هوشمندی را برای آن در نظر گرفت، یک حشره حتی با وجود بارها تکرار یک عمل باز هم هیچگونه درک و استدلالی از آن نداشته و تنها به صورت غریزی (یا به نوعی از قبل برنامهریزی شده) یک عمل را انجام میدهد، اما در مورد موجود هوشمندی مانند انسان (و گونههایی خاص از حیوانات) امکان کسب اطلاعات و بهکارگیری آنها در سایر موقعیتها و حتی با اهداف گوناگون نیز امکانپذیر است.
اما معتقدیم استفادهی صحیح از چنین دانشی میتواند آیندهی روشنی در برابر دیدگان انسان گشوده و آیندهی به مراتب سادهتر و حتی هیجانانگیزتری را برای انسانها رقم بزند! بسیاری از ما در زندگی روزمرهی خود با واژهی هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) که به طور مخفف آن را AI نیز مینامند مواجه میشویم، اما شاید درک صحیحی از معنا و مفهوم آن نداشته و با کاربردهای آن آشنا نباشیم، در این مقاله قصد داریم، به طور کامل به بررسی هوش مصنوعی و طبقهبندیهای آن پرداخته و بیشتر با کاربردهای آن در زندگی روزمرهی خود آشنا شویم، پس تا انتهای این آموزش با همیار آیتی همراه باشید. شبکههای عصبی مصنوعی (Artificial Neural Networks) یا ANN که به اختصار آنرا شبکه عصبی نیز مینامند، نوع خاصی از مدل یادگیری است که روش کارکرد سیناپسها در مغز انسان را تقلید میکند، همانگونه که گفتیم این سیستم ایدهای برای پردازش اطلاعات است که از سیستم عصبی زیستی انسان الهام گرفته است و دقیقا همانند مغز انسان به پردازش اطلاعات میپردازد. در این روش ماشین سعی میکند، تصاویر دوبعدی را پردازش کرده و با استفاده از آنها جهان سهبعدی ما را پردازش کند، در این تکنیک، کامپیوترها جهان ما را با استفاده از دوربینها میبینند، آنها را با استفاده از الگوریتمهای بینایی ماشین پردازش کرده و سپس تحلیل میکنند، در پایان میتوانند اشیای موجود در تصویر را درک کرده و با توجه نوع آنها تصمیمگیریهای خاصی را انجام میدهند.